Niemand hou ‘n horlosie dop soos ‘n temp nie

Daar’s baie redes waarom mense besluit om te temp. As jy nie dadelik ‘n ‘regte’ werk kry nie moet jy maar die alternatiewe begin oorweeg. En as jy vinniger as 35 woorde per minuut kan tik is die mees aantreklike opsie dikwels om te temp.

Vir sekretariele- of ontvangswerk kan jy enigiets tussen £6.50 en £9 per uur verdien, en as jy ‘n opgeleide regs- of mediese sekretaresse is, enigiets bo £12 per uur. Sommige mense temp net omdat hulle hou van die vryheid wat dit bied. Jy kan elke paar dae of weke by ‘n verskillende plek werk. Jy hoef ook net ‘n week kennis te gee, so as jy vir ‘n maand wil werk en dan vir ‘n maand wil vakansie hou, kan niemand jou keer nie. Nog ‘n bonus is dat jy elke week betaal word, so dis ideaal vir mense wat pas hier aangekom het of wat na maande se vakansie weer terugkeer.

Voor jy kan begin werk, moet jy eers registreer. Daar’s talle agentskappe om uit te kies en publikasies vir Australiers, Kiwis en Suid-Afrikaners is propvol advertensies van agentskappe met die mees fantastiese werksgeleenthede. Natuurlik is daardie werk nie meer beskikbaar as jy opdaag vir jou afspraak nie. Maar jy registreer in elk geval, en wag ‘n week vir hul oproep. Intussen toer jy maar bietjie in die stad rond, jy’t mos nou jou deel gedoen. Na ‘n ruk begin die werklikheid insink. Daar’t seker ‘n fout gekom, dink jy, en bel hoopvol. Wie? O. Hmm. Nee ons het niks beskikbaar nie. Mooi bly! Dan moet jy maar by ander plekke gaan registreer. Jy ken later die toetse, wat ongeveer twee uur lank duur, uit jou kop. Kort voor lank tik jy konstant 80wpm tik en kry jy niks onder 98% vir jou Word, Excel en PowerPoint toetse nie. Dan is jy skielik ‘n top-kandidaat, en almal wil weet waar jy die heeltyd was. Jy kry sommer vinnig ‘n ‘wonderlike’ geleentheid in Oxford straat, waar jy ‘baie gelukkig’ sal wees. Geluk is, in my geval, nie om ses dae ‘n week data entry te doen, met ‘n superteef van Durban, kom ons noem haar maar Ingrid, as ‘n baas nie.

In die beroep is tyd definitief geld. Daarom vat jy net 20 minute middagetes (die minimum wat jy verplig word om te vat). Sien, as jy 40min ‘n dag ekstra werk, is dit omtrent £70 ‘n maand na belasing. ‘n Week se huur.
Mense soos ‘Ingrid’ sal weet van elke minuut wat jy bylieg. Maar ander plekke, soos, seg maar, Inland Revenue verloor weer duisende ponde elke jaar aan gedokterde timesheets. As elke temp wat vir hulle werk ‘n halfuur per week aanlas, en gestel daar’s 20 temps, dan verloor hulle ongeveer £1,200 (sonder agenskapfooie) per maand. Daarvan kry hulle darem ook ‘n bietjie belasting! So, almal wen. Dan loop almal ook nog daar weg met ‘n paar notaboeke, penne en printouts van lekker vakansieplekke. As hulle in ‘n hoëkop se kantoor werk, eet hulle boonop gate in die koekieblik. Vir elke koekie wat ‘n gas kry, kry hulle ook. Dis nou die gevolge van ‘n een-vir-jou-een-vir-my opvoeding.

Elke Vrydag moet jy jou timesheet deur jou baas laat teken, en dit dan pos vir die agentskap. Ek het met my eie oë gesien hoe ‘n meisie wat 1.45pm sou huistoe gaan na die tyd ‘n ses langs die een ingevul het. Ek was stomgeslaan. En naar. Ek kon nie glo ek het nog nooit daaraan gedink nie. Maar ek’s eintlik ‘n bietjie lig in die broek vir soiets, al was ek glo ‘n bietjie van 'n klep in die Kleuterskool. Maar derduisende ander is nie. Hier oorleef die uitgeslepenes. Beter as die res ten minste. Maar mens gun dit vir ander, soos jy dit gun vir mense wat belasting ontduik. Dit raak jou mos nie.

Temping is vol uitdagings, waarvan die grootste is om papercuts te vermy. Jy is so onmisbaar soos ‘n faksmasjien. Maar die faksmasjien word beter behandel. Verder, met ons vreemde aksente, is dit soms moeilik vir temps en die mense by wie hul werk om te kommunikeer. As jy praat, kyk mense jou dikwels uitdrukkingloos aan. En as jy stilbly en wag dat hulle hul skeur vir jou briljante grappie, kyk hulle jou steeds uitdrukkingloos aan. Of na die horlosie en dan, na ‘n halfminuut, Yeees, riiiigh, okiedoke, take care. Suid-Afrikaners, vermoed ek, is minder subtiel. En met veral Noord Iere, Skotte, Waliesers, Scousers (‘n spesie van Liverpool) en mense van Yorkshire bestaan ‘n Suid-Afrikaner se bydrae meestal uit Huh? Jy vrees telefoongesprekke. Hier’s ‘n algemene voorbeeld: Hello uhm (naarstigtelike gesoek na jou baas se naam) so and so se office?
Jibbidie jibbidie jibbidie jibbidie jibbidie jibbidie, sê die stem.
Huh? Sê jy.
Jibbidie! JIBBIDIE!?? Hulle is haastig. Uhm.
Riiight, sê jy vrolik, okiedoke, take care! En skryf maar vir die baas ‘n klink-soos boodskap.

(Klets 2003)