My baas kom staan gister agter my en vra of ek wil tee ja. Ek draai om om nee te sê want so baie tee kan geen mens (van die suidelike halfrond) op een dag drink nie. En ek sien hy lees op my skerm terwyl hy reageer. Ek dag, lees maar meneer, dis mos darem in Afrikaans. Toe ek omdraai, besef ek hy het realisties-gesproke heel moontlik die volgende gesien:
"I am sitting here at my desk today in October, longing for someone to hug me and encourage me to keep strong and hold my head high. This particular phase in my life is the most dangerous - X is planning `an accident` in my car, brake failure and serious head injury in order to make the path clear for Charles to marry. I have been battered, bruised and abused mentally by a system for 15 years now, but I feel no resentment ... I am strong inside and maybe that is a problem for my enemies. Thank you Charles for putting me through such hell and for giving me the opportunity to learn from the cruel things you have done to me." (Soos gepubliseer in die Mirror).
Dit is gelukkig November, en hy's darem nie stoopit nie, so daar is wel hoop dat hy sou begryp dis nie noodwendig hoe ék voel nie. Die bietjie hoop is ook al wat gemaak het dat ek slegs vir drie uur daarna gecringe het, en nie nou nog steeds nie.
(Die paragraaf was deel van 'n brief oor Prins Charles en Diana wat ek vir Litnet geskryf het. Julle kan dit hier gaan lees.)
skip to main |
skip to sidebar
No comments:
Post a Comment