'n Fotojoernalistiek-erige workshop

Ek het Ed Terakopian se blog begin volg nadat ek vroeer vanjaar 'n foto van hom by 'n persfotografie-uitstalling gesien. Toe ek sien hy bied 'n workshop vir 15 pond aan, het ek dadelik 'n plek bespreek. Dit was die eerste workshop wat hy aangebied het, en die eerste een wat ek bygewoon het, so niemand het regtig geweet wat om te verwag nie. Sy volgende een sal waarskynlik meer gefokus wees, maar ook aansienlik duurder.
Dit was baie interessant om te hoor hoe hy werk en so, maar ek kan nie juis se ek het waardevolle nuwe tegnieke geleer nie. (O, behalwe die volgende: moenie trainspotter grappies maak waar 'n groot groep fotograwe bymekaarkom nie!)
Dis natuurlik altyd handig om mense in die industrie te ontmoet (veral sulkes soos hy, wat gretig is om hulle kennis te deel), en om bietjie uit jou gemaksone te beweeg. Ook om weereens te besef dat mense met goeie tegniese kennis nie noodwendig goeie fotograwe is nie, of andersom.
Tussen 1 en 3 moes ons rondloop en 'n paar foto's neem. Ek was heeltyd onder die indruk die tema was 'street photography', maar blykbaar het ek dit gedroom, en was daar geen tema nie. Ons kon eintlik afneem wat ons wou. Dit sou geen verskil gemaak het aan wat ek afgeneem het nie, maar dit sou dalk beter wees (uit meeste van die ander kursus-gangers se oogpunt) as daar wel 'n tema was. Ek sukkel oor die algemeen met opdragte wat te vaag is. (Wat ook verduidelik hoekom my bloggery so 'n gesukkel is.)
Ek en Johnny het eers in Soho ingevaar, en uiteindelik by die South Bank gaan draai. Ons moes toe almal een foto kies wat dan bespreek sou word. Op die ou end was Johnny se foto onder die top vyf. Maar ek dink hy's van die eerste prys beroof!

Dit kon erger wees

As jy weer deur 'n dal van doodskaduwee gaan, hier's iets om jou op te beur.

(Dit mag natuurlik ook die teenoorgestelde uitwerking hê. Indien wel, jammer!)

Lekker kommin. (Met die klem op lekker.)

Die Joost- en Minki-tipe stories laat my koud. Ek gee nie om oor enigiemand se gomsnuif-gewoontes nie. Maar ek moet bieg, as ek sien Rapport het 'n storie oor een van die kamtige "glans-" "persoonlikhede" se doen en late, scroll ek reg deur die storie sodat ek die kommentaar kan lees wat die mense los. Dis uiters vermaaklik. (Dankie, Web 2.0!) Hier's ons volkie se indrukke oor Minki en Constant (nee, ek ook nie):

"Haastige hond verbrand sy mond,ek dink alle mans moet biekie spreuke 31 gaan lees voor hulle trou;constand dis jou eie skuld,ne!!! Want jy was gulsig en het seker net een iets in gedagte gehad haar lyf en sy jou geld, ook maar leke stupid julle bekendes; ek dink mense in die plakkerskampe dink beter as julle."

"Dude, jy moet self maar slegte oordeel he om te trou met daai brein-skenker wannabe bimbo. Sy's nog 'n goeie kandidaat vir 'n McDonalds job. En sy SUCK as n presenter, moerse irriterend."

"Minki is 'n geldwolf, en 'n aansitterige een! Sy praat hoe die Here haar loopbaan seen terwyl sy kaal pronk op manstydskrifte... Minki die Here seen nie vroue om WELLUS in mans wakker te maak nie. Jy is skynheilig, en ek is bly jou maksers val af. Dit is 'n skande dat PASELLA jou as aanbieder aangestel het, en dit is juis daarom waarom ons hele gesin al vir 'n jaar nie meer PASELLA kyk nie. Jy lei jong meisies in die verkeerde rigting deur hul te verwar en hull te laat dink meisies kan maar met die bybel onder die arm en die kaal borste op die tydskrif pronk. SIES Minki, ek het nog nooit van jou gehou nie! Conrad alle sterkte, ek kan glo jy het baie stories oor haar, ek sal elke woord glo."

"Minki het nou vir Joost en Steve verby GESTEEK.!!"

"Minki lyk soos 'n suigstokkie. Verstaan nie waaroor die bohaai gaan nie, sy was nog nooit vir my mooi nie, dit lyk of sy 'n donuts in haar kieste vergader net soos 'n hamster"

"Wys jou maar net...'n mens kan jouself nie laat kaal afneem en dink dit maak jou verhouding sterker nie. Dinge werk eenvoudig net nie so nie...Dankie vir nog 'n paartjie wat die huwelik goedkoop gemaak het,julle kan julle prys saam met Joost en Steve gaan af haal by Brad Pitt en Angalina Jolie. Oi!! Dit is om van naar te word!"

"Julle ken daai gesegde van hoeveel treine al deur Johannesburg stasie was - Dis nou Minkie"

 En so voel ons oor Joost:

"Gaan die Joost stront vir ewig aanhou? Sit dit in die BB koerante ons stel nie belang in wie hy pomp, gepomp het en nog wil pomp nie. Oook nie Amor se ou hartseer k@k nie en hul bybel bol strooi nie. Joost....f...net aan asb!"

"Ek dink daar is n probleem met albei - dalk hoor ons een van die dae hulle is op DRUGS, maar hulle sal dit ook seker ontken!!!!!!!"

Ek's so ontsteld, ek gebruik sommer sewentig uitroeptekens!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"Joost Van Der W en sy siek aanhangers is tiperend van hierdie siek land en sy vrotasem selferkende hoerjaers."

"Joost jy maak my siek.....jy maak my regtig fisies naar....jy verneuk jou vrou en jy verdien wat jou toekom......Hoe kry jy dit reg om Amor so om jou pinkie te draai? Miskien moet dit die inhoud van jou volgende boek wees."

"Hoe kommin om 'n keps binneshuis te dra. Is jy nou op pad om 'n Rapper te word, nadat jy met die Stripper deurmekaar was."

Ha! Dis OK dat hy 'n portret van homself bo sy bed hang (sidder), maar om 'n keps binneshuis te dra is klaarblyklik onvergeeflik.

Vertigo

Het in die argiewe gekrap en op 'n paar ou U2 foto's afgekom. Ons kon destyds (2005) nie kaartjies vir die Londen konsert kry nie, toe besluit ons om dit in Dublin te gaan kyk. Ons het vergeet om vroegtydig blyplek te boek en moes 'n halfuur buite die stad, op 'n sopnat veld, kamp. Maar die ontberings was 'n klein prys om te betaal, want die konsert was die beste konsert van ALLE TYE. Croke Park is oor die algemeen 'n aansienlik aangenamer ervaring as Wembley. En, al het ons nie juis baie vroeg opgedaag nie, kon ons steeds heel voor, langs een van die ramps staan. Ons het nie doelbewus aan die linkerkant gaan staan nie, maar ek's bly ons het, want The Edge het heeltyd daar op en af geloop. As ek reg onthou, het ek amper opgegooi van opgewondenheid. (En toe hulle hierdie ou kry om saam met hulle te speel, het ek amper namens hom ook opgegooi van opgewondenheid. Maar hy't gelukkig die groot oomblik beter hanteer as wat ek sou.)
Het die foto's met ons eerste digitale kamera - 'n 4mp Casio - geneem. Die kamera het uiteindelik in 2007 in 'n rivier in Thailand gesneuwel, en toe't ek na 'n SLR opgradeer. Maar die compact was, sonder twyfel, meer pret.